...شورای امنیت سازمان ملل متحد در 18 مرداد 67 قطعنامه 619 را تصویب كرد و به موجب آن گروه ناظران نظامی ایران و عراق و سازمان ملل (یونیماك) كه حدود 400 نفر از 25 ملیت مختلف تشكیل شده بود در مرزهای دو كشور ایران و عراق مستقر شدند.

پی‌گیری‌ها و مذاكرات فیمابین دو كشور دنبال می‌شد تا اینكه در 26 رمضان 1410 برابر اوائل اردیبهشت 69 صدام رئیس جمهور وقت عراق طی نامه‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب اسلامی و هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت خواستار مذاكرات در راستای صلح شده و پیشنهاد كرد كه روز عید مبارك فطر ملاقات مستقیم در یك كشور ثالث مثل عربستان انجام گیرد. هاشمی رفسنجانی در پاسخ نوشت «ما مصممیم كه در راه صلح همانند دوران دفاع، اعتماد مردم را به همراه داشته باشیم» و پیشنهاد داد قبل از تماس رؤسای دو كشور نماینده‌ای از سوی طرفین در كشوری ثالث وارد مذاكره‌ شوند و درباره آنچه باید انجام گیرد گفت‌وگو كرده تا زمینه تصمیم‌نهایی را فراهم سازد.

باب مكاتبات باز شد و ادامه یافت تا اینكه در تاریخ 69.5.17 ایران طی نامه‌ای بر معاهده 1975 تأكید كرد.

عراق در پاسخ طی نامه‌ای در 23 مرداد 69 آنرا پذیرفت و نوشت:

«مبادله‌ فوری و همه جانبه اسرای جنگ به هر تعدادی كه در عراق و ایران به سر می‌برند و این را از طریق مرزهای زمینی و از راه خانقین - قصرشیرین و راههای دیگری كه مورد توافق قرار می‌گیرد صورت خواهد گرفت و ما آغازگر این اقدام خواهیم بود و از روز جمعه 1990.8.17 [برابر 26 مرداد 1369] به آن مبادرت خواهیم كرد.»

 آنان در اولین دیدار با رهبر معظم انقلاب اسلامی در شعاری پرمفهوم و احساسی ضمن اعلام بیعت با ایشان از غیبت پیر سفر كرده زبان به شكوه گشوده و فریاد برآوردند كه: «ای سید حسینی كو رهبرم خمینی». این سخن اشك را بر چشمان همگان جاری می‌ساخت

در 26مردادماه اولین گروه اسرای جنگی كه در واقع آزادگان در اسارت ما بودند آزاد شده و به آغوش ملت بازگشتند. تمامی مردم ایران این پیروزی را جشن گرفته و شور و هیجانی در خانواده‌ها و محله‌ها ایجاد شده بود.

در تاریخ 27 مرداد 69 رئیس جمهور ایران خطاب به صدام نوشت:

«اعلام پذیرش مجدد معاهده 1975 از سوی شما تبدیل آتش‌بس موجود به صلح دائم و پایدار را هموار ساخت»

در این ایام آزادگان به آغوش خانواده‌ها باز گشته و ملت ایران با استقبال گرم آنان را تا در منزلشان همراهی كرده و به یكدیگر تبریك می‌گفتند.

در عین حال آزادگان از دو موضوع، غم‌زده بودند یكی رحلت امام راحل (ره) و دیگری شهادت و مفقود بودن برخی یاران خود به خصوص برخی از آزادگانی كه به شهادت رسیده بودند. آنان در اولین دیدار با رهبر معظم انقلاب اسلامی در شعاری پرمفهوم و احساسی ضمن اعلام بیعت با ایشان از غیبت پیر سفر كرده زبان به شكوه گشوده و فریاد برآوردند كه: «ای سید حسینی ، كو رهبرم خمینی». این سخن اشك را بر چشمان همگان جاری می‌ساخت، آنان همچنین شعار «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، سقای حسین سرور سالار نیامد علمدار نیامد.» را در این دیدار سر دادند. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: